दिनकर गंगाधर केळकर हे भारतीय लेखक, संपादक, कला संग्राहक आणि इतिहासकार होते. त्यांचा जन्म १० जानेवारी १८९६ रोजी पुण्यातील कामशेतजवळील करंजगाव येथे झाला. त्यांचे शिक्षण मॅट्रिकपर्यंत झाले. त्यांना कवितेत विशेष रुची होती. १९१५ पासून केळकरांनी आदित्यवासी नावाची कवितांची पुस्तके भाग एक ते तीन भागांमध्ये प्रकाशित करण्यास सुरुवात केली. १९५० च्या दशकात, ते बॉम्बे विद्यापीठाच्या बॅचलर ऑफ आर्ट्स पदवीसाठी संदर्भ ग्रंथ म्हणून समाविष्ट केले गेले. ते मुंबईतील शारदा मंदिर हायस्कूलच्या संस्थापकांपैकी एक होते.
१९२० च्या दशकात केळकरांनी छायाचित्रे, पुस्तके, चित्रे, कोरीवकाम, कापड, हस्तलिखिते, पंचांग, खेळणी, कठपुतळे, अक्षरे, गुंडाळी, धर्मग्रंथ, शस्त्रे, वाद्ये, कार्पेट्स, धातूची कामे, फर्निचर व वस्तू यांचा विस्तृत ऐतिहासिक संग्रह सुरू केला. या कलाकृतींच्या प्रदर्शनासाठी त्यांनी पुण्यात राजा दिनकर केळकर संग्रहालयाची स्थापना केली. महाराष्ट्र सरकारने एप्रिल १९८५ मध्ये संग्रहालयाचे व्यवस्थापन हाती घेईपर्यंत त्यांनी संग्रहालयांचे संचालक म्हणून काम केले.
१९७८ मध्ये केळकर यांनी पुणे विद्यापीठातून डॉक्टर ऑफ लिटरेचर आणि फिलॉसॉफीची पदवी संपादन केली आणि इंडियन इन्स्टिट्यूट ऑफ आर्किटेक्ट्सचे सदस्य होते. विज्ञान आणि अभियांत्रिकी क्षेत्रातील योगदानाबद्दल भारत सरकारने १९८१ मध्ये त्यांना पद्मश्री पुरस्काराने सन्मानित केले. ते इंडियन सेंटर फॉर एक्सलन्सचे पुरस्कार प्राप्तकर्ते देखील होते आणि त्यांनी हैदराबादमधील सालार जंग संग्रहालयात मुख्य क्युरेटर म्हणून काम केले. दिनकर केळकर यांचे १७ मार्च १९९० रोजी निधन झाले.
