संपादकीय वाणी संतांची
वाणी संतांची
वाणी ज्ञानेश्वरांची
मग समुद्रापैलीकडील देखे । स्वर्गींचा आलोचु आइके। मनोगत वोळखे। मुंगियेचें ॥
मग त्याला समुद्रापलीकडीलही वस्तू दिसतात, स्वर्गांतील मसलती समजतात व मुंगीच्याही मनातील भाव ओळखता येतात.
पवनाचा...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
वयसा तरी येतुलेवरी । एर्हवीं बळाचा बळार्थु करी । धैर्याची थोरी । निरुपमु ॥
वयाने पाहिले तरी एवढासाच दिसतो; परंतु अतिशय पराक्रम करितो व त्यांचे...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
मग काश्मिरीचे स्वयंभ । कां रत्नबीजा निघाले कोंभ । अवयवकांतीची भांब । तैसी दिसे ॥
मग केसराच्या स्वयमेव रंगासारखी अथवा रत्नरूप बीजाला निघालेल्या अंकुशसारखी त्या...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
मग शशी आणि भानु । ऐसा कल्पिजे जो अनुमानु । तो वातीवरी पवनु । गिंवसितां न दिसे ॥
मग चंद्र आणि सूर्य अशी ज्या वायूला...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
एर्हवीं तरी दोन्ही तेव्हांचि मिळती । परी कुंडलिनी नावेक दुश्चित्त होती । ते तयांतें म्हणे परौती । तुम्हीचि कायसी एथें? ॥
प्राण व अपान वायु...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
मुखींच्या ज्वाळीं । तळीं वरी कवळी । मांसाची वडवाळी । आरोगूं लागे ॥
आणि मुखातील ज्वालांनी खालवरचे मांसादिकाचे घास करून खाऊ लागते.
जे जे ठाय समांस...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
नागिणीचें पिलें । कुंकुमें नाहलें । वळण घेऊनि आलें । सेजे जैसें ॥
नागिणीचे पिल्लू कुंकवाने नाहालेले जसे वेटोळे करून निजते,
तैशी ते कुंडलिनी । मोटकी...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
जो मूळबंधें कोंडला । अपानु माघौता मुरडला । तो सवेंचि वरी सांकडला धरी फुगूं ॥
मूलबंधाने कोंडलेला अपानवायु माघारी फिरला म्हणजे सहज वर अडकून फुगा...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
आतां दिशांची भेटी घ्यावी । कां रूपाची वास पहावी । हे चाड सरे आघवी । आपैसया ॥
यामुळे, इतर दिशांकडे पहावे किंवा स्वरूप दृष्टीस पडेल...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
मग शरीर संचु पार्था । अशेषुही सर्वथा । पार्ष्णीचा माथा । स्वयंभु होय ॥
अर्जुना ! मग हे शरीर घोटाच्या माथ्यावर आधाराशिवाय स्वतः सिद्ध राहते.
अर्जुना...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
प्रवृत्ती माघौति मोहरे । समाधि ऐलाडि उतरे । आघवें अभ्यासु सरे । बैसतखेंवो ॥
त्या ठिकाणी कर्म करण्याची प्रवृत्ती मागे फिरून समाधी कडे येते. आसनावर...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
बहुतकरूनि निःशब्द । दाट न रिगे श्वापद । शुक हन षट्पद । तेउतें नाहीं ॥
तेथे बहुतकरून गडबड नसावी व श्वापदांची गर्दी नसावी; परंतु राघू...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
ऐसेनि न राहतयातें राहवी । भ्रमतयातें बैसवी । थापटूनि चेववी । विरक्तीतें ॥
अशा रीतीने ज्याला त्या ठिकाणी राहण्याची इच्छा नाही, त्यालाही ती जागा राहवून...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
तंव श्रीकृष्ण म्हणती ऐसें । हें उत्सृंखळ बोलणें कायसें । आम्हीं सांगतसों आपैसें । वरि पुशिलें तुवां ॥
तेव्हा कृष्ण म्हणाले, आम्ही स्वतःहून तुला सांगत...
वाणी ज्ञानेश्वरांची
पाठीं महर्षी येणें आले । साधकांचे सिद्ध जाहाले । आत्मविद थोरावले । येणेंचि पंथें ॥
पूर्वीचे महर्षि याच मार्गाने आले आणि ते साधकांचे सिद्ध झाले....
- Advertisement -
Advertisement
Advertisement
